-
1 samotn|y
Ⅰ adj. 1. (żyjący samotnie) [osoba] lonely- był zupełnie samotny he was all a. quite alone- czuć się samotnym to feel lonely a. lonesome US- czuła się samotna i opuszczona she felt lonely and isolated2. (opuszczony) [podróżny, chory] lonely- była zupełnie samotna she was all by herself a. all on her own- wieść samotne życie to live a lonely a. solitary life3. (zdany na siebie) [wędrowiec, podróżnik] lonely, solitary 4. (bez towarzystwa) [spacer, życie] solitary, lonely; [wycieczka] solo attr. 5. (odosobniony) [dom, drzewo, wyspa] solitary, isolated; [żagiel] lonely, solitary 6. (nieżonaty, niezamężna) single 7. [bojowniczka, głos] solitary Ⅱ m samotn|y, samotna f single a. unattached person- samotni the lonely, lonely people- bar dla samotnych a singles barThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > samotn|y
См. также в других словарях:
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny